ałęczańskim Parku Krajobrazowym występuje wiele ?ródeł i cieków wodnych. Oto niektóre z nich: ?ródła Krasowe (skoncentrowane wypływy wód kršżšcych w szczelinach skał wapiennych na powierzchnię). Majš one czystš wodę o stałej temperaturze i wydajno?ci od kilku do kilkunastu litrów na sekundę. Niektóre wypływajš z szumem z widocznych szczelin skalnych, inne przebijajš się przez warstwę piasku powodujšc charakterystyczne pulsowanie dna. Wszystkie ?ródła krasowe na tym terenie skupiajš się w dolinie Warty. ?ródła przykorytowe bijš po lewej stronie Warty (Raciszyn, Lisowice i koło Starej Wsi), a po prawej stronie (Bobrowniki i między Ogroblem a Kamionem). W Lisowicach sš dwa zespoły ?ródeł szczelinowych; większe z nich, powyżej mostu, wypływajš wprost na drogę polnš, zalewajšc jš na długo?ci około 50 m. ?ródła te sš uj?ciem krasowego strumienia Suchej Strugi, płynšcego od Parzymiechów i niknšcego w okolicy Kolonii Lisowice. Bardzo cenne i piękne zarazem sš Granatowe ?ródła koło Starej Wsi, których czę?ć bije ze szczeliny skalnej na brzegu, a czę?ć na dnie zbiornika, którym jest starorzecze Warty. Na północ od Ogrobla, gdzie Warta podmywa stromy, prawy brzeg, bije zespół kilkunastu większych i małych ?ródeł. Niektóre sš ?ródłami szczelinowymi przykorytowymi i ich wypływ obserwujemy bez trudu, a inne sš ?ródłami korytowymi, bijšcymi z dna rzeki, a ich silny wypływ przy niskich stanach powoduje charakterystyczne ruchy powierzchni wody w rzece, oraz obniżenie jej temperatury latem. ?ródła Spływowe, wypływajšce z piasków plejstoceńskich majš niewielkš wydajno?ć (do 1,5 litra na sekundę) i usytuowane sš często poza dolinš Warty. ?ródło Objawienie znajduje się w lesie i daje poczštek małemu strumykowi. Jego nazwa - jak głosi legenda - jest pamištkš widzenia Matki Boskiej w lesie, jakie miała w 1856 roku jedna z mieszkanek Dzietrznik. Istnieje też wiele niezorganizowanych wypływów wód podziemnych - wysięków i młak, zwłaszcza na południe od Klusek. One również dajš poczštek licznym strumykom i pojš strumienie. Warta na terenie ZPK jest dużš rzekš wyżynno-nizinnš. Sš na niej liczne wyspy w różnym stadium tworzenia się i zarastania, oraz wiele starorzeczy zróżnicowanym pod względem wiekowym. Działalno?ć erozyjna rzeki jest wcišż czynna, co pozwala obserwować jej różnorodne przejawy. Takim przykładem sš piękne meandry: Meander Jarzębieski - jeszcze kilkadziesišt lat temu były tu dwa głębokie meandry, z których jeden został przez rzekę przecięty i dał poczštek starorzeczu o charakterystycznym podkowiastym kształcie, które jednym końcem łšczy się z rzekš. Szeroko?ć przesmyku pomiędzy starorzeczem a rzekš w najwęższym miejscu wynosi 100m. Meander Toporowski - tuż powyżej Kamiona, bardzo charakterystyczna pętla rzeki o przesmyku lšdowym szeroko?ci zaledwie 70 m. Teren jest otwarty. Stojšc na przesmyku można zobaczyć tuż obok siebie dwa odcinki rzeki płynšcej w przeciwne strony. Naturalny przrodniczy proces erozyjny powoduje, że z każdym rokiem przesmyk ten będzie się zwężał i powstanie tu nowe starorzecze. Warta w parku przyjmuje tylko lewobrzeżne dopływy. Bardzo charakterystyczny jest strumień Grabówka, zbierajšcy promieni?cie spływajšce dopływy. W parku nie ma naturalnych zbiorników wód stojšcych na wysoczyznach. Jedynym wyjštkiem jest małe jeziorko koło Bobrownik, zwane Żabim Oczkiem, zawieszone 20 m ponad dnem doliny. W jego sšsiedztwie znajduje się podmokła łška Suchy Ług. Mokradła, mokre łški i torfowiska oraz stawy rybne znajdujš się w lasach pomiędzy Parzymiechami a Cisowš oraz w dolinie Warty koło Krzeczowa (torfowisko wysokie Bór Kamionka, stawy i torfowiska turzycowe Bagniska. Strumień Struga Krępa, a nazwany przez nas Suchš Strugš bierze poczštek w lasach na północ i zachód od Parzymiechów, z około 10 małych cieków. Od Giętkowizny jest to już mała rzeka płynšca w wyra?nej dolinie ku wschodowi i północnemu-wschodowi, równolegle do Warty, ale w kierunku przeciwnym. Jej dolina rozcina piaszczystš powierzchnię sandrowš miejscami do głęboko?ci 15 m. Koło Kolonii Lisowice zaczyna tracić wodę i w pobliżu pieca wapienniczego (na Górze Raciszyn) ginie w ponorach. Sucha już dolina biegnie dalej do Warty, a wody, które przez piasek przesišknęły do szczelin w skałach wapiennych, płynš dalej pod ziemiš i na powierzchnię wydostajš się dopiero ze wspomnianych już ?ródeł w Lisowicach.